واحدهای تبرید می توانند در مناطق خشک مورد استفاده قرار گیرند ، اما برای اطمینان از عملکرد کارآمد و پایدار آنها و برآورده کردن نیازهای خاص محلی ، باید عوامل مختلفی در نظر گرفته شود.
در مرحله اول ، مناطق خشک به طور معمول دارای دمای بالا و آب و هوای خشک هستند که نیازهای ویژه ای برای عملکرد و کارآیی واحدهای تبرید دارند. هنگام انتخاب واحد تبرید ، لازم است اطمینان حاصل شود که می تواند در محیط های با دمای بالا پایدار عمل کند و از ظرفیت خنک کننده کافی برای تأمین نیازهای خنک کننده محلی برخوردار است. در عین حال ، به منظور بهبود نسبت بهره وری انرژی واحد ، می توان فناوری یخچال پیشرفته و طراحی صرفه جویی در مصرف انرژی را اتخاذ کرد ، مانند تنظیم سرعت فرکانس متغیر ، کنترل هوشمند و غیره.
ثانیا ، منابع آب در مناطق خشک نسبتاً کمیاب است ، بنابراین واحدهای یخبندان نیاز به به حداقل رساندن مصرف آب در حین کار دارد. به عنوان مثال ، واحدهای تبرید خنک شده هوا می توانند برای جلوگیری از استفاده از خنک کننده آب برای کاهش زباله های آب انتخاب شوند. علاوه بر این ، همچنین می توان با استفاده از سیستم بازیابی و استفاده مجدد از آب میعانات برای جمع آوری و تصفیه آب میعانات تولید شده در طی فرآیند یخچال برای اهداف دیگر یا شارژ مجدد زیرزمینی ، به منظور دستیابی به حفاظت از منابع آب و بازیافت در نظر گرفت.
علاوه بر این ، هنگام استفاده از واحدهای یخچال در مناطق خشک ، باید به تأثیر آنها بر محیط زیست توجه شود. واحد تبرید آلاینده های خاصی مانند سر و صدا ، گرمای زباله و گاز اگزوز را در حین کار تولید می کند و اقدامات مربوط به حفاظت از محیط زیست مربوط به درمان باید انجام شود. به عنوان مثال ، امکانات کاهش سر و صدا مانند موانع صوتی و صدا خفه کن می تواند برای کاهش آلودگی صوتی نصب شود. اتخاذ سیستم های اتلاف گرمای کارآمد و فن آوری های بازیابی گرما برای بازیابی و استفاده از گرمای زباله. مبرد و روان کننده های سازگار با محیط زیست را برای کاهش آلودگی به محیط جوی انتخاب کنید .