کندانسور معمولاً سطح تبادل گرما را با محیط اطراف به روش های زیر افزایش می دهد:
طراحی سینک های حرارتی یا لوله های حرارتی: کندانسارها معمولاً با سینک های حرارتی متعدد یا لوله های حرارتی طراحی می شوند و مساحت این باله ها یا لوله ها به اندازه کافی بزرگ است تا بتواند منطقه تماس را با هوای اطراف یا آب افزایش دهد و در نتیجه باعث افزایش کارایی تبادل گرما شود.
افزایش طول یا ارتفاع کندانسور: افزایش طول یا ارتفاع کلی کندانسور می تواند سطح آن را افزایش دهد و از این طریق ظرفیت تبادل گرما را با محیط افزایش می دهد. این طرح قرار دادن بسیاری از سطوح اتلاف گرما را تا حد امکان در یک فضای معین در نظر می گیرد.
استفاده از فن های خنک کننده: در بعضی موارد ، کندانسورها برای تقویت جریان هوا و بهبود اتلاف گرما به فن ها مجهز هستند. این فن ها معمولاً در پشت کندانسور نصب می شوند تا انتقال حرارت را از طریق همرفت اجباری تسریع کنند.
با استفاده از فناوری پیشرفته انتقال حرارت: به عنوان مثال ، برخی از کندانسورهای پیشرفته ممکن است از سطوح انتقال حرارت پیشرفته مانند باله یا مارپیچ استفاده کنند که می تواند سطح انتقال حرارت را افزایش داده و در نتیجه کارایی انتقال حرارت را بهبود بخشد.
بهینه سازی مواد و روکش ها: استفاده از مواد هدایت حرارتی بالا یا پوشش های خاص می تواند عملکرد انتقال حرارت کندانسور را تقویت کرده و توانایی آن در تبادل گرما را با محیط اطراف بهبود بخشد.
از طریق این طرح ها و وسایل فنی ، کندانسور می تواند به طور موثری سطح تبادل گرما را با محیط اطراف افزایش دهد ، و اطمینان حاصل کند که سیستم تبرید می تواند به طور کارآمد کار کند و مبرد را خنک کند .